Η ενημέρωση που έκανε ο Δήμαρχος, Γιάννης Τομπούλογλου, το απόγευμα του Σαββάτου στο ΠΠΙΕΔ για την έναρξη του αντιπλημμυρικού έργου της Σκρα και τα έργα στην Πίνδου, ήταν από κάθε άποψη χρήσιμη αλλά και διδακτική.
Γιατί ήταν χρήσιμη; Διότι εγώ τουλάχιστον δεν θυμάμαι άλλη ενημέρωση Δημάρχου προς όλα τα ΜΜΕ (ανεξαρτήτως αν η μεγάλη πλειοψηφία τους ήταν απόντα…) και προς τουςπολίτες, έχοντας μοιράσει πριν από δυο μέρες τα σχετικά έγγραφα που πιστοποιούν πως υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να ξεκινήσει το μεγάλο αυτό έργο, ώστε να πάψουν άνθρωποι να πνίγονται στη Σκρα, να πάψουν περιουσίες να καταστρέφονται, να πάψουν οι καταστροφές στη γειτονιά μας, λες και είμαστε στις βραζιλιάνικες φαβέλας ή στις υποβαθμισμένες γειτονιές του Μπαγκλαντές…
Γιατί ήταν διδακτική; Για πολλούς λόγους. Πρώτον, διότι ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΕΔΕΙΞΑΝ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ όσων κόπτονται, δήθεν, για να γίνει το αντιπλημμυρικό έργο, αλλά όταν έρχεται η ενημέρωση κι όταν ξεκινά το έργο που ΛΙΜΝΑΖΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ, ξαφνικά, ω του θαύματος, εξαφανίζονται!
Κλείνονται στα σπίτια τους, πάνε εκδρομή, είχαν ένα επείγον ραντεβού, γίνονται μπουχοί, πώς το λένε ρε παιδί μου;
Ε-ΞΑ-ΦΑ-ΝΙ-ΖΟΝ-ΤΑΙ!
Θλιβερή, λοιπόν, η απουσία της αντιπολίτευσης, με την εξαίρεση βέβαια του Γιάννη Τζέλη και μερικών στελεχών του συνδυασμού του.
Πλήρως απούσα η παράταξη Βούρου, που επί τεσσεράμισι χρόνια δεν πέτυχε ΤΙΠΟΤΑ και σε αυτό το μείζον θέμα (όπως και σε όλα τα υπόλοιπα σοβαρά θέματα της πόλης).
Μόνη παρούσα από τον συνδυασμό της πρώην (ευτυχώς…) διοίκησης, μια επιλαχούσα δημοτική σύμβουλος, που όταν η συντονίστρια της εκδήλωσης Ευτυχία Παπαλουκά επισήμανε ότι τον περασμένο Οκτώβριο ήταν υποψήφια με τον συνδυασμό του Γιάννη Βούρου, εκείνη σηκώθηκε επάνω, πήρε με το «έτσι θέλω» το μικρόφωνο και φώναζε λέγοντας ότι εκεί είναι ως κάτοικος της περιοχής (θα αναφερθώ στο συμβάν πιο κάτω) και όχι ως υποψήφια της Πολιτών Πολιτείας.
Τι να σας πω κύριε Βούρο μου, τέτοια πρεμούρα να ΜΗΝ χαρακτηριστεί υποψήφιά σας, μια υποψήφιά σας, δεν έχω ξαναδεί…
Πώς τους εμπνέετε τους συνεργάτες σας, είναι αξιοθαύμαστο…
Επιστρέφουμε στην ενημέρωση του Γιάννη Τομπούλογλου προς τους πολίτες για το αντιπλημμυρικό. Αυτή ήταν διδακτική και για την απουσία ιστοσελίδων και άλλων εντύπων που κυκλοφορούν στην πόλη (ή ΚΑΙ στην πόλη) μας.
Κάποια από αυτά διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το πόσο σπουδαίο έργο είναι το αντιπλημμυρικό, αλλά στην ενημέρωση δεν βρήκαν λίγο χρόνο να έλθουν. Ας το κρίνουν οι πολίτες, που έλεγε και ο Δήμαρχος.
Τι άλλο μας δίδαξε η ενημέρωση του Σαββάτου; Ότι κάποιοι έχουν τέτοια ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, τέτοιο ΩΧΑΔΕΛΦΙΣΜΟ για το ότι πνίγονται άνθρωποι, συμπολίτες μας στη Σκρα, ότι καταστρέφονται περιουσίες, που ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ παρά να έχει πολιτικό όφελος ο Γιάννης Τομπούλογλου.
Πώς θα τους ξεχωρίσετε αυτούς τους τύπους (και τις τύπισσες);
Μα, είναι απλό: Ξεκινούν το λογύδριό τους με τη φράση «Δεν είμαι εναντίον του να γίνει το αντιπλημμυρικό, αλλά…».
Και μετά το «αλλά…» ακολουθούν χίλιες δυο γελοίες δικαιολογίες για να μην γίνει το έργο.
Αυτοί είναι οι επίδοξοι ΣΑΜΠΟΤΕΡ του αντιπλημμυρικού, που μας θεωρούν και βλάκες, γι αυτό μας λένε ότι «δεν είμαι εναντίον του αντιπλημμυρικού, αλλά…»
Έτσι λοιπόν το απόγευμα του Σαββάτου ακούσαμε όσους «δεν είναι εναντίον του αντιπλημμυρικού, αλλά…» να καταγγέλλουν τον Τομπούλογλου επειδή μάζεψε τις απαραίτητες άδειες από τις αρμόδιες υπηρεσίες, χωρίς ΚΑΜΙΑ από αυτές να φέρει την παραμικρή αντίρρηση για την προσωρινή αφαίρεση δέντρων, προκειμένου να προχωρήσει το αντιπλημμυρικό έργο.
Ακούσαμε διάφορα γλαφυρά, όπως «γιατί δεν βρίσκετε μια άλλη λύση;» ειπωμένα από ανθρώπους που ξόδεψαν δυο λεπτά από τη ζωή τους για να αμφισβητήσουν μια μελέτη ειδικών που έγινε επί μεγάλο χρονικό διάστημα.
«Μια άλλη λύση» γενικώς και αορίστως, σημαίνει νέες καθυστερήσεις για το αντιπλημμυρικό της Σκρα, νέους κινδύνους να πνιγούν άνθρωποι και να καταστραφούν περιουσίες, αλλά αυτά για κάποιους είναι… πταίσματα, αρκεί να μην αφαιρεθούν -προσωρινά- δέκα ή δεκαπέντε δέντρα.
Απέναντι σε τέτοιες αρρωστημένες εμμονές βρίσκεται η πόλη, αγαπητέ αναγνώστη. Και η Φιλαδέλφεια δίνει αυτές τις μέρες, εξετάσεις ωριμότητας και κοινής λογικής. Από τη μια είναι 15 κομμένα δέντρα, που θα αναπληρωθούν αμέσως μόλις ολοκληρωθεί το έργο, κι από την άλλη είναι ανθρώπινες ζωές και καταστροφές περιουσιών.
Κάποιοι, λίγοι ευτυχώς, θέλουν να θυσιαστούν οι άνθρωποι και οι περιουσίες που έγιναν με κόπο και αίμα, για να μην αφαιρεθούν ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ 15 δέντρα.
Οι πολλοί όμως θέλουμε να ξεκινήσει, επιτέλους, αυτό το έργο που κατάντησε «Γιοφύρι της Άρτας» και κάποτε, το πολύ σε δυο χρόνια, να έχει τελειώσει, ώστε να μην θρηνήσουμε άλλους αθώους που πνίγηκαν κάτω από τα ορμητικά νερά της κρατικής και αυτοδιοικητικής παραλυσίας.
Εσύ, αγαπητέ/ή αναγνώστη/στρια, με ποιους είσαι;
Το περιστατικό έντασης
Γελοιότητες που βλέπουμε στα social από συνειδητά απόντες από την ενημέρωση, δεν ξέρω αν αξίζει να τις σχολιάσουμε.
Αυτοί που προτίμησαν να πίνουν τη φραπεδιά τους την ώρα που γινόταν ενημέρωση για το πιο σοβαρό έργο υποδομής στο Δήμο, ξανάρχισαν από το πρωί της Κυριακής να παριστάνουν τους εισαγγελείς, εναντίον του αντιδημάρχου που… κάποιος τους είπε ότι βιαιοπράγησε εναντίον της κυρίας, η οποία αρνιόταν πεισματικά και κατηγορηματικά ότι βρισκόταν στην ενημέρωση ως υποψήφια του κ. Βούρου, κι έλεγε ότι ήταν εκεί μόνο ως κάτοικος της περιοχής.
Βέβαια οι απόντες εισαγγελείς έχουν πάντα δίκιο, εννοείται, δεν το συζητάμε αυτό…
Αλλά, ας πούμε κι εμείς οι παρόντες την παρόλα μας, δε βαριέσαι;
Λοιπόν, η σειρά των πραγμάτων είναι η εξής: Η κυρία σηκώθηκε με τη σειρά της και έκανε μια μικρή τοποθέτηση και υπέβαλε ερωτήματα. Μετά κάθισε κάτω για να συνεχιστεί η διαδικασία.
Η κυρία Παπαλουκά που συντόνιζε, σχολίασε (πω πω έγκλημα… Σχολίασε; Να τη φάμε!) την αποστροφή της κυρίας ότι η διοίκηση Βούρου προσπάθησε, αλλά φυσικά όλοι γνωρίζουμε ότι δεν κατάφερε να ξεκινήσει το έργο.
Μόλις η συντονίστρια της εκδήλωσης είπε ότι η κυρία ήταν υποψήφια του συνδυασμού Βούρου, τότε η κυρία σηκώθηκε, βούτηξε το μικρόφωνο χωρίς να ρωτήσει κανέναν και με το «έτσι θέλω» άρχισε να φωνάζει ότι ήταν εκεί ως κάτοικος κι όχι ως υποψήφια, διακόπτοντας την εξέλιξη της συνάντησης.
Οι φωνές της δημιούργησαν νέα ένταση και τότε ο αντιδήμαρχος σηκώθηκε, με το «έτσι θέλω» κι αυτός και της πήρε με μια απότομη κίνηση από τα χέρια το μικρόφωνο.
Προφανώς ο κ. αντιδήμαρχος δεν έπρεπε να σηκωθεί και να πάρει το μικρόφωνο από τα χέρια της κυρίας.
Αλλά δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να είναι καταδικαστέα η ενέργεια του αντιδημάρχου (που είναι!), αλλά να αποσιωπάται η ετσιθελική διακοπή της ενημέρωσης εκ μέρους της κυρίας, που ήθελε ντε και καλά να μας πει ότι δεν ήταν εκεί ως υποψήφια του Βούρου.
Δυο μέτρα και δυο σταθμά; Δεν γίνεται!