Ο καλός μου φίλος κι εκλεκτό στρατηγικό μυαλό, Ευτύχης Βαρδουλάκης, γράφει προς άπαντες τους "ναυτιλλομένους" στο ταξίδι των εκλογών της Αυτοδιοίκησης:
του Ευτύχη Βαρδουλάκη
- Ο πραγματικά καλός δήμαρχος, περιφερειάρχης κλπ, θα ξαναβγεί ασχέτως πολιτικών συνθηκών. Οι γενικότερες τάσεις δεν τον επηρεάζουν, κινείται πάνω από τις κλασικές οριοθετήσεις. Το αντίστροφο εννοείται ότι ισχύει και για τον ιδιαίτερα κακό δημαρχο.
- Το αν θα επανεκλεγεί κάποιος λιγότερο καλός ή όχι ιδιαίτερα κακός Δημαρχος είναι και θέμα συγκυρίας. Η γενική πολιτική τάση μπορεί να επηρεάσει πολύ οριακά τους συσχετισμούς, αλλά πολλες είναι οι αναμετρήσεις που κρίνονται με διαφορα 1-2%.
- Οι πολιτες ασχολούνται με τα αυτοδιοικητικά πολύ λιγότερο από όσο πιστεύουμε. Κατα κανόνα - και ειδικά σε περιοχές που δεν εχουν «σταρ» δημαρχους - η μεγάλη πλειοψηφία μαθαίνει ποιοι κατεβαίνουν λιγες εβδομάδες πριν τις εκλογές και διαμορφώνει τελική απόφαση λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Αυτό καθιστά και τις δημοσκοπησεις ιδιαίτερα επισφαλείς, μπορούν εύκολα να σε πάρουν στο λαιμό τους.
- Το σύστημα των δυο γύρων ευνοεί υποψηφιους με πιο «στρογγυλεμένα» χαρακτηριστικά. Μπορεί ακόμα και ένας μέτριο-κακός δήμαρχος να επανεκλεγεί επειδή έχει σωστή θέση στον πολιτικό χαρτη ως «λιγοτερο κακη» λύση. Αντιθετως, ένας σαφώς ικανότερος και πιο ισχυρή προσωπικότητα που προκαλεί αντισυσπειρώσεις μπορεί να την πατήσει.
- Τέλος - και αυτό είναι και συμβουλή προς ολους - ας μην υποτιμάται η καθημερινότητα και η διαχείριση ανθρώπων. Είναι ένας χώρος που βρίθει από μωροφιλοδοξίες (απείρως μεγαλύτερες από ό,τι στην κεντρική πολιτική σκηνή) και οι προσωπικές συμπάθειες/αντιπάθειες είναι τόσο έντονες που συχνά εξελίσσονται σε (ενίοτε κωμικοτραγικές) βεντέτες. Ενώ ο κοσμος - επαναλαμβάνω - δεν ασχολείται με τα δημοτικά αλλά μόνο με το σπίτι και τη γειτονιά του. Έχω δει περιπτώσεις δημάρχων που πήγαν εξαιρετικά σε μεγάλα θέματα του Δήμου τους, σε διεκδικήσεις, εμβληματικά εργα, καθοριστικές ρυθμίσεις, κλπ, αλλά έχασαν τις εκλογες επειδη δεν τα πήγαν εξισου καλά στη διαχείριση της καθημερινότητας της πολης και στη διαχείριση των ανθρώπων γυρω τους. Οπότε, όσο κι αν όλοι φιλοδοξούν να γραφτούν στην ιστορία για τα μεγάλα, καλό είναι να είναι προσγειωμένοι και στα μικρά. Καλύτεροι όλων βέβαια όσοι καταφέρουν και τα δύο.