του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Ξεκινώ με τα αυτονόητα: Όλοι μας έχουμε τις προτιμήσεις μας μπροστά στην κάλπη των δημοτικών εκλογών, αλλά και στην καθημερινή μας ζωή στην πόλη.
Άλλον τον συμπαθούμε περισσότερο, άλλον λιγότερο, άλλον καθόλου.
Δεν υπάρχει πιο αναμενόμενο και πιο φυσιολογικό πράγμα από αυτό.
Εκεί, όμως, που αρχίζει το πράγμα να «θολώνει» είναι όταν προσπαθούμε να φορτώσουμε σε κάποιον, την εικόνα κάποιου άλλου.
Ακόμα κι αν αυτός ο «άλλος» είναι ο αδελφός του.
Αυτά τα γράφω γιατί ακούω τώρα κοντά κάποιους να μιλούν απαξιωτικά για τον «Τομπούλογλου».
Και ρωτάω, μερικές φορές, με αφέλεια: «Ποιον Τομπούλογλου; Τον Γιάννη ή τον Χάρη;»
Και τότε, οι καλοί μου συνομιλητές κλείνουν την κουβέντα με ατάκες του τύπου «το ίδιο είναι», κι αλλάζουν θέμα…
Γιατί, πώς να το κάνουμε;
Πρέπει μεταξύ μας να είμαστε ειλικρινείς.
Μπορεί κάποιος να είναι φαν του Γιάννη Τομπούλογλου, μπορεί κάποιος άλλος να μην τον θέλει καθόλου.
Δικαίωμα και του ενός, δικαίωμα και του άλλου.
Αλλά να είμαστε ξεκάθαροι για ποιον Τομπούλογλου μιλάμε: ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ, τον υποψήφιο Δήμαρχο της πόλης!
Η θολή αναφορά ορισμένων στον «Τομπούλογλου» χωρίς άλλη διευκρίνηση, μπερδεύει -ηθελημένα ή αθέλητα- στο μυαλό των ακροατών του, τον Γιάννη με τον Χάρη.
Ναι, αλλά άλλο είναι ο Γιάννης, άλλο είναι ο Χάρης.
Θέλεις να κάνεις κριτική στον ΓΙΑΝΝΗ Τομπούλογλου για αυτά που λέει, για το πρόγραμμά του, τον συνδυασμό του, τις απόψεις του, οτιδήποτε;
Κάνε όση θέλεις, ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε.
Αλλά είναι ύπουλο και μάλλον προσβλητικό για αυτόν που το επιχειρεί, να προσπαθεί να «φορτώσει» στον Γιάννη την -ας μη γελιόμαστε: φθαρμένη και επιβαρυμένη- εικόνα του αδελφού του, Χάρη.
Οικογενειακή ευθύνη στην πολιτική ΔΕΝ υπάρχει, κι επίσης, για να είμαι πιο συγκεκριμένος, ο ΓΙΑΝΝΗΣ Τομπούλογλου δεν βαρύνεται με την παραμικρή σκιά ως προς την πορεία του, τις επιλογές του, τη δημόσια εικόνα του.
Άρα ο ΓΙΑΝΝΗΣ Τομπούλογλου πρέπει να κριθεί στις κάλπες με βάση ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ, με βάση τους συνεργάτες ΠΟΥ ΕΧΕΙ, με βάση αυτά ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ.
Όχι με βάση του ποιος είναι ο αδελφός του και πόσο επιβαρυμένος είναι αυτός ο αδελφός (λέω «αυτός ο αδελφός» για να μην ξεχάσω και τον φίλο μου τον Κώστα Τομπούλογλου, τον άλλο αδελφό του Γιάννη και του Χάρη).
Γιατί εύλογα θα μπορούσε κάποιος να εικάσει, ότι η «θολούρα» της σύγχυσης μεταξύ ΓΙΑΝΝΗ Τομπούλογλου και ΧΑΡΗ Τομπούλογλου, γίνεται γιατί αυτός που την κάνει, δεν έχει τίποτε άλλο να προσάψει στον Γιάννη, εκτός ότι είναι αδελφός του Χάρη.
Ο υπεύθυνος πολίτης στην κάλπη κρίνει τους υποψηφίους Δημάρχους γι αυτό που είναι, όχι γι αυτό που κάποιοι θέλουν να τους εμφανίσουν ότι είναι…
*****
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
Ιδού η πόλη του Γιάννη Βούρου
Ο Γιάννης Βούρος είναι φίλος και σύντροφος στο ΠΑΣΟΚ με τον μπαμπά της Άννας
Οι χαμένες ευκαιρίας της Φιλαδέλφειας και της Χαλκηδόνας
Τσάμπα μάγκας και πάλι;
Πώς ο Γκόρτσος της τοπικής πολιτικής συσπειρώνει τους πάντες απέναντί του
Επιτέλους! Μια βραδυά Πολιτισμού και Φιλαναγνωσίας στην πόλη μας από τη Συμπαράταξη
Ούτε μια κολώνα δεν μπορούν να βάλουν σωστά;
Μια ωραία πεταλούδα...
Βούρος, εκτός τόπου και χρόνου...
Στο έλεος της ανικανότητας Βούρου- Ούτε ψωμί δεν δίνουν στους παιδικούς Σταθμούς- Επιστολή της Συμπαράταξης
Ξεχειλίζει η λαϊκή οργή για την εγκατάλειψη της πόλης
Γιατί χαίρεται ο Βούρος και χαμογελάει, πατέρα;