του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Οι εκλογές της 21ης Μαΐου τέλειωσαν, κι ο καθένας κάνει τον απολογισμό του για το τι διδάγματα έλαβε από αυτές.
Βλέπεις, δεν χρειάζεται να είσαι πολιτικός για να διδαχθείς από μια εκλογική μάχη.
Μπορεί και ένας/μία πολίτης, να αντλήσει συμπεράσματα και στοιχεία που θα προσδιορίσουν τις επιλογές και την εκλογική του συμπεριφορά στο μέλλον.
Εδώ θα πω τα δικά μου συμπεράσματα, που αφορούν στην πόλη μας.
Τι μηνύματα πήρα από τις κάλπες της 21ης Μαΐου;
Το πρώτο είναι ότι τα κομματικά στεγανά της περιόδου πριν τα μνημόνια, μας τέλειωσαν.
Προσωρινά ή οριστικά δεν ξέρω, πάντως μας τέλειωσαν.
Ο κόσμος δεν θέλει αμιγώς δεξιές πολιτικές, ούτε αμιγώς αριστερές.
Άρα, συμπεραίνω στα τοπικά καθ’ ημάς, δεν θέλει ούτε αμιγώς δεξιούς συνδυασμούς, ούτε αμιγώς κεντρώους, ούτε αμιγώς αριστερούς.
Καλοί και άξιοι άνθρωποι υπάρχουν σε όλες τις παρατάξεις κι όποιος καταφέρει να προσελκύσει επιφανείς πολίτες που δεν ανήκουν στο δικό του πολιτικό χώρο, μόνο κέρδος θα έχει στις κάλπες.
Δεύτερο συμπέρασμα: Ο κόσμος θέλει αξιοπιστία.
Ο Μητσοτάκης πήρε και ψήφους από μη Νεοδημοκράτες, γιατί έλεγε κι έκανε με εκνευριστική συνέπεια, τα ίδια πράγματα.
Κάποιοι τα βρίσκουν καλά, κάποιοι άσχημα εδώ δεν κάνω πολιτική ανάλυση κι αξιολόγηση επιχειρημάτων, απλώς καταγράφω παραμέτρους με το μάτι στις προσεχείς δημοτικές εκλογές.
Πάντως οι πολλοί, του πιστώνουν αξιοπιστία σε όσα πρεσβεύει.
Τρίτον, ο κόσμος θέλει και χρειάζεται κάποιον που να δίνει λύσεις.
Ξαναλέω κάποιοι τις βρίσκουν καλές, κάποιοι κακές.
Πάντως αδιάφορος δεν υπήρξε ο Μητσοτάκης, δεν τεμπέλιασε, πήρε πρωτοβουλίες, άνοιξε μέτωπα, αναμετρήθηκε με διάφορα συστήματα εντός κι εκτός Ελλάδας, με μια λέξη «κινήθηκε».
Αντίθετα στη δική μας πόλη, ο Βούρος είναι πιο ακίνητος κι από άγαλμα.
Δεν έχει πάρει ούτε μια πρωτοβουλία για ένα έργο πνοής, για ένα έργο υποδομής, τίποτα, μόνο φανφάρες, επιδερμικές εκδηλωσούλες αραιά και πού, πλήρης (το ξαναλέω: ΠΛΗΡΗΣ) απουσία από την καθημερινότητα της πόλης κι από τις γειτονιές της επί τέσσερα χρόνια, πανταχού απών ο ίδιος, πανταχού απούσα και η όποια πολιτική του.
Οι πολίτες χρειάζονται ηγέτη που να υψώνει το ανάστημά του.
Ο Μητσοτάκης, καλός- κακός δεν το εξετάζω εδώ, στάθηκε όρθιος απέναντι στον Ερντογάν καθ’ όλη τη διάρκεια της τουρκικής προκλητικότητας.
Έδωσε μάχες στην Ευρώπη και κέρδισε τα 32 δις του Ταμείου Ανάκαμψης, επέμεινε και κατάφερε να πείσει ότι πρέπει να επιβληθεί πλαφόν στις τιμές φυσικού αερίου κλπ.
Έδειξε, δηλαδή, ότι έρχεται -αν χρειαστεί- σε αντίθεση ακόμα και με το κόμμα του (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα) όπως έγινε στο πρώτο διάστημα των συζητήσεων για τις τιμές του φυσικού αερίου.
Αντίθετα στην πόλη μας, ο Γιάννης Βούρος έχει πλέον αποδείξει ότι αρκείται στην ιδιότητα του «αεκολέ».
Σκίζεται για την ΑΕΚ, πασχίζει για την ΑΕΚ, ιδρώνει για την ΑΕΚ και αδιαφορεί για τα μεγάλα προβλήματα της Νέας Φιλαδέλφειας και της Νέας Χαλκηδόνας.
Αλλά η πόλη μας δεν χρειάζεται δήμαρχο «αεκολέ».
Κατά τη γνώμη μου ούτε η ΑΕΚ χρειάζεται δήμαρχο «αεκολέ», αλλά αυτό είναι θέμα της ΑΕΚ, όχι δικό μου.
Έχει μια χαρά διοίκηση, δεν χρειάζεται την ηχώ αυτής της διοίκησης, στο Δημαρχείο.
Αυτό που χρειάζεται ΚΑΙ η πόλη ΚΑΙ η ΑΕΚ, είναι ένας Δήμαρχος που θα έχει πρώτον την πολιτική εμπειρία (και δεν έχουμε πολλούς τέτοιους) και δεύτερον τη θέληση και τη δυνατότητα να συνθέτει τα συμφέροντα της πόλης και της ΑΕΚ που (ας μην κρυβόμαστε) άλλοτε συμπίπτουν και άλλοτε όχι.
Ο Βούρος δεν έχει ούτε το πολιτικό, ούτε το προσωπικό εκτόπισμα, ώστε να ορθώσει ανάστημα απέναντι σε όποιον πρέπει.
Υπάρχει στην πόλη χάρη στην ΑΕΚ, οφείλει την ύπαρξή του στο Δημαρχείο στην ΑΕΚ, συνεπώς δεν χαλάει χατίρι στην ΑΕΚ και η πόλη… ή θα συμβαδίζει με τα «θέλω» της ΑΕΚ ή… ας πρόσεχε.
Θα μου πει κάποιος «μα έως τώρα δεν έχει προκύψει κανένα πρόβλημα μεταξύ πόλης και ΑΕΚ».
Σωστό, αλλά στ' αλήθεια πρέπει να περιμένουμε πότε θα συμβεί κάτι;
Κι αν κάνουμε το τραγικό λάθος να επανεκλέξουμε τον αεκολέ Δήμαρχο, πώς στ’ αλήθεια περιμένουμε να συμπεριφερθεί σε μια δύσκολη στιγμή της πόλης με την ομάδα;
Φυσικά τότε, θα είναι πολύ αργά για να τον αλλάξουμε.
Ενώ τον Οκτώβριο έχουμε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία.
Η κανονικότητα της πόλης δεν είναι ούτε αυτή της περιόδου 2015-2019 με την άφρονα και άλογη αντιπαράθεση του Δήμου με την ΑΕΚ, ούτε ετούτη της περιόδου 2019-2023 της πλήρους μετατροπής της διοίκησης του δήμου σε παρακολούθημα της ομάδας.
Η κανονικότητα της Φιλαδέλφειας και της Χαλκηδόνας είναι μια δημοτική Αρχή ΚΑΙ της πόλης ΚΑΙ της ΑΕΚ.
Η σημερινή είναι ΜΟΝΟ της ΑΕΚ.
Γι αυτό και πρέπει να αλλάξει.