του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Ξεκινώ το σημερινό σημείωμά μου με ένα σχόλιο που ήλθε στην «Αλήθεια» και βέβαια ανέβηκε, αφού δεν είχε ύβρεις και προσωπικές προσβολές, αν και το περιεχόμενό του με βρίσκει ριζικά αντίθετο.
Γιατί αναδεικνύω το συγκεκριμένο σχόλιο; Διότι αποτυπώνει την αντίληψη ορισμένων -ελπίζω λίγων- πως η επιστροφή της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια με την ολοκλήρωση και τη λειτουργία του καλύτερου γηπέδου που υπάρχει σήμερα στη χώρα μας, πρέπει να γίνει με όρους κατάκτησης. Αντίθετα, η επίσημη ΑΕΚ δείχνει ότι βλέπει την επιστροφή της στην πόλη με όρους συνύπαρξης και οριστικής αφομοίωσης.
Για να συμβεί όμως αυτό, που (σχεδόν) όλοι ευχόμαστε, πρέπει να υπάρχει το κατάλληλο «αμορτισέρ», δηλαδή μια διοίκηση στον δήμο που να αγαπά την πόλη και ταυτόχρονα να αγαπά την ΑΕΚ.
Επίσης, να έχει πολιτικά χαρακτηριστικά, δηλαδή να μπορεί πρώτον να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες ανέφελης ενσωμάτωσης στην καθημερινότητα της πόλης και δεύτερον δυνατότητες επιτυχούς αντιμετώπισης κρίσεων, που αναμφίβολα θα υπάρξουν.
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πω πως, με βάση τα παραπάνω, ο πλέον ακατάλληλος για να το κάνει αυτό είναι ο τουρίστας δήμαρχος που για έναν ακόμα χρόνο η πόλη δυστυχώς θα έχει στο κεφάλι της. Καμία πολιτικότητα, καμία αντίληψη της ζωής της πόλης, καμία απολύτως προθυμία να κάνει το παραμικρό.
Ο Γιάννης Βούρος συμπεριφέρεται ως οπαδός της ΑΕΚ και μόνο, χωρίς καμία απολύτως μέριμνα για την πόλη.
Αυτό η ΑΕΚ το έχει καταλάβει.
Δεν είναι μόνον η παραίτηση της Ανθής Παπακώστα από όλες τις θέσεις ευθύνης που είχε αναλάβει (αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής και μέλος της Οικονομικής Επιτροπής ήταν οι πιο σημαντικές).
Είναι η προφανής εικόνα της πραγματικότητας: Ο σημερινός δήμαρχος απλώς δεν υπάρχει για την πόλη και η πόλη αυτό το γνωρίζει.
Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι είχε την πολιτική επάρκεια (που εμφανώς δεν διαθέτει) να χειριστεί δύσκολες καταστάσεις, η πόλη τον έχει ήδη απορρίψει μετά από τρία χρόνια πλήρους απραξίας, διάστημα στο οποίο κανένας σοβαρός σχεδιασμός δεν έγινε, κανένα έργο που να αλλάζει τη ζωή στη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα δεν ξεκίνησε, ούτε καν η αντικατάσταση του «Κενταύρου» από ένα κτίριο που θα προσφέρει καφέ, αναψυκτικά κλπ σε όσους επισκέπτονται τη λίμνη και το άλσος γενικότερα.
Όταν λέμε τίποτα, εννοούμε ΤΙΠΟΤΑ.
Αλλά ούτε και με την ΑΕΚ κατάφερε τίποτα ο τουρίστας δήμαρχος της πόλης.
Δείτε εδώ την ομιλία του Δημήτρη Μελισσανίδη στα εγκαίνια του γηπέδου.
Ευχαριστεί ονομαστικά τον Περιφερειάρχη Αττικής Γιώργο Πατούλη και τον ιδιοκτήτη του ΟΠΑΠ, Κάρελ Κόμαρεκ. Μίλησε αρκετή ώρα και για τους δυο, μνημόνευσε τους τρόπους με τους οποίους βοήθησαν το γήπεδο κι έπλεξε το εγκώμιό τους.
Κι όταν έρχεται στη νέα Φιλαδέλφεια, τι λέει ο μεγαλομέτοχος της ΑΕΚ; (δείτε το στο βίντεο που ακολουθεί στο 8ο λεπτό).
Μεταφέρω ακριβώς τα λόγια του: «Να ευχαριστήσω την πόλη της Νέας Φιλαδέλφειας και τον δήμαρχό μας», περιορίστηκε να πει ο Δημήτρης Μελισσανίδης, ούτε το όνομά του είπε, ούτε τους τρόπους που βοήθησε (ποιους τρόπους; Μια δουλειά του ανέθεσαν και του την πήραν πίσω λόγω ανικανότητας να τη φέρει σε πέρας) κι όποιος δεν βλέπει την τεράστια διαφορά με τις ευχαριστίες σε Πατούλη- Κόρμαρεκ, απλώς δεν θέλει να τη δει…
Εάν ο διάδοχος του Γιάννη Βούρου στη θέση του δημάρχου Νέας Φιλαδέλφειας Νέας Χαλκηδόνας δεν είναι ένας συνδημότης μας, ανεπίληπτου ήθους, εγνωσμένης προσφοράς, με αυταπόδεικτη αγάπη για την πόλη ΚΑΙ για την ΑΕΚ, ώστε να μπορεί να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και να συνθέτει εύλογες και υπαρκτές διαφορές, τότε πολύ φοβάμαι ότι στο επόμενο διάστημα θα έχουμε πολλά προβλήματα.
Κι ο καθένας και η καθεμιά, θα κληθούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους…