Ποίημα του συμπολίτη μας Παντελή Ωρολογά
για την απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη
Χάρε δρεπανοφόρε, γιόρτασε, χόρεψε, στήσε πανηγύρι,
μια και το γερασμένο κορμί του δοξασμένου Μίκη,
τον βράχο της Ρωμιοσύνης, στα μαρμαρένιες αλώνια,
λύγισες, γονάτισες, δίχως φωνή να βγάλει.
Από του Αχέροντα τα παγωμένα νερά το έσυρες στις ανήλιαγες σπηλιές σου,
Μια και ο θεός Απόλλωνας έκρινε, πως ήρθε η ώρα αιώνια να ξεκουραστεί.
Κάτσε και σκέψου χάροντα σε άνιση μάχη νίκησες, μόνο το φθαρτό κορμί του,
Ο ανθός της μουσικής μας, αιώνια θα ζει στις καρδιές των Ελλήνων.
Στα μαύρα έντυσες τους Έλληνες, μια, με σειρά παιάνων,
τα τραγούδια του Μίκη ξεσήκωναν τους λαούς.
Πάλης ξεκίνημα, κι εσύ λαέ βασανισμένε μην ξεχνάς τον φασισμό, kanto general,
γιατί για των λαών τον πόθο για λευτεριά αγωνιζόταν.
Στα μαύρα έντυσες τους Έλληνες, τα ερωτικά τραγούδια του,
παθιασμένα, τον μαγικό έρωτα εξυμνούσαν.
Νύχτα μαγικιά, η αγάπη είναι φωτιά,
γιατί του λαού του, τον ερωτικό οίστρο κελαηδούσε.
Στα μαύρα έντυσες τους Έλληνες, τα τραγούδια για την φτωχολογιά,
δύναμη στην πάλη για την ζωή σκορπούσαν.
Βρέχει στην φτωχογειτονιά, Αυτήν την γειτονιά.
Στα μαύρα έντυσες τους Έλληνες, τα ορχηστικά, οι όπερες, οι συνθέσεις
για αγάπη, ειρήνη, δικαιοσύνη μιλούν, άρωμα Ελλάδας μοσχοβολούν.
Κι ο λαός βουβός, κλαμένος, θλιμμένος τον αποχαιρετά.
Στεφάνια του στέλνει, μια με αξιοσύνη τραγούδησε τους καημούς του.
Και σεις Κρητικές, Μανιάτισσες, Πόντιες, μοιρολογίστρες,
από τα μαύρα σας τσεμπέρια απαλλαγείτε
και με ανάκατα μαλλιά μοιρολογήστε αυτό
που από αιώνες πίσω το γένος μας καλά γνωρίζει.
Αυτός ο λαός τον λαμπρό δρόμο των Ολυμπίων τον οδηγεί να διαβεί,
ανταμοιβή να λάβει πρέπει, άγαλμα περίφημο να του στηθεί.
Άξιο και θαυμαστό γέννημα της Ελλάδας.
Καταβοδώνοντας την βάρκας σου με το δαφνοστεφανομένο κορμί,
ας βροντοφωνάξουμε, χάροντα αδάμαστε, γιόρτασε, χόρεψε στήσε πανηγύρι,
μα γνώρισε του δοξασμένου Μίκη σέρνεις το κορμί
και μαζί με τους τρανούς περίοπτη θέση του αρμόζει.
*****
Σίγουρα το να πεθαίνεις ένδοξα είναι μεγάλη χάρη για τους ανθρώπους. Αισχύλος, Αγαμέμνων
Βέβαια, κανένας άνθρωπος δεν είναι στο τέλος τυχερός. Ευριπίδης, Ιφιγένεια εν Αυλίδι
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
δεν βρέθηκαν σχόλια επισκεπτών...