του Μιχάλη Παπάζογλου (*)
Απέχουμε μόλις δύο, ίσως και λιγότερα, εικοσιτετράωρα πριν την έναρξη της δεύτερης ψηφοφορίας για τις δημοτικές εκλογές της 2ας Ιουνίου 2019 και θεωρώ ελάχιστο χρέος μου να τοποθετηθώ δημόσια για το διακύβευμα των δημοτικών εκλογών.
Κατ’ αρχήν ελπίζω να μην χρειάζεται να επαναλάβω παρά τις συκοφαντικές επιθέσεις που κατ’ επανάληψιν έχω δεχτεί, σε ποιον πολιτικό χώρο ανήκω, θέλω να ανήκω, υποστηρίζω και ευελπιστώ ότι θα έχει τον πρώτο λόγο και μετά τις επαναληπτικές εκλογές. Πεποίθηση μου είναι ότι η Λαϊκή Συσπείρωση είναι η μόνη παράταξη η οποία πρέπει και μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις τον Δήμο και να ασκήσει χρηστή διοίκηση στα πλαίσια του νομοθετικού πλαισίου της αυτοδιοίκησης.
Το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν αρνητικό για όσους δώσαμε μάχη, μεταξύ των άλλων, για να μην κατασκευαστεί γήπεδο επαγγελματικού ποδοσφαίρου στη Νέα Φιλαδέλφεια ακριβώς δίπλα από τον προσφυγικό συνοικισμό.
Η κατασκευή του γηπέδου προχωράει αλλά απ’ ό,τι φαίνεται αυτό δεν αρκεί για ορισμένους, γνωστούς και μη εξαιρετέους. Τρανταχτό παράδειγμα, ο τρόπος που επισπεύστηκε και κατεδαφίστηκε ο σταθμός μεταφόρτωσης απορριμματοφόρων, στάθμευσής τους και ο χώρος ενδιαίτησης των δημοτικών υπαλλήλων στο βόρειο σύνορο του γηπέδου, ο οποίος παρέμενε εκεί από την εποχή του αείμνηστου κομμουνιστή δημάρχου Σάββα Σταματιάδη.
Η επίσπευση της κατεδάφισης του σταθμού μεταφόρτωσης των απορριμματοφόρων, της οποίας προηγήθηκαν βίαιες επιθέσεις εναντίον δημοτικών υπαλλήλων και απλών πολιτών, είχε σαν συνέπεια να προκληθεί κυριολεκτικό χάος στον τρόπο αποκομιδής των απορριμμάτων. Ήταν ξεκάθαρο το μήνυμα του επιχειρηματία, ότι όποιος αρνείται να συμμορφωθεί, θα «ισοπεδώνεται». Η κατεδάφιση αυτή έλαβε χώρα λίγες μέρες πριν την πυρκαγιά στο Μάτι. Βέβαια όλες οι αρμόδιες αρχές έσπευσαν να κατεδαφίσουν τον σταθμό μεταφόρτωσης απορριμμάτων, τον χώρο στάθμευσης των απορριμματοφόρων και τον χώρο ενδιαίτησης του προσωπικού του πρασίνου και της καθαριότητας, αλλά κανείς δεν ασχολήθηκε με το αυθαίρετο στο Μάτι. Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Βλέπετε τα συμφέροντα, τα έχουν καλά με τον κάθε Φλαμπουράρη. Πέρασε και αυτό.
Ωστόσο το μήνυμα δόθηκε. Ό,τι αντιστέκεται, θα κατεδαφίζεται.
Στην διάρκεια της προεκλογικής περιόδου εμφανίστηκαν διάφορα ονόματα σαν υποψήφιοι δήμαρχοι, μεταξύ των άλλων και ο κύριος Βούρος. Ένα εντελώς νέο όνομα από το πουθενά, ακούστηκε ως υποψήφιος δήμαρχος. Ακόμα και τωρινοί δημοτικοί σύμβουλοι (ονόματα να μην πούμε και χαλάσει η συνοχή της παράταξής του) τοποθετούνταν αρνητικά στην υποψηφιότητά του. Πέραν της έγκρισης της υποψηφιότητάς του και της αναγγελίας του το πρώτον από οπαδικές ιστοσελίδες, αυτή συνοδεύτηκε και από την επικύρωση της υποψηφιότητας από την ίδια την ΠΑΕ με τη συμμετοχή της εκλεγμένης πλέον, εν είδει πολιτικής επιτρόπου, υπεύθυνης δημοσίων σχέσεων κας Ανθής Παπακώστα (αμφιβάλλω αν η κα Παπακώστα έχει έρθει στην ζωή της έστω και για έναν καφέ στη Νέα Φιλαδέλφεια).
Με τον πιο κραυγαλέο, με τον πιο στυγνό τρόπο, με τον πιο εξόφθαλμο τρόπο η ΠΑΕ επιχειρεί να επηρεάσει τα πολιτικά πράγματα της πόλης. Στη Νέα Φιλαδέλφεια έχουμε γυρίσει στον καιρό της φεουδαρχίας, ούτε καν σε προκαπιταλιστικό στάδιο. Ο τοπικός φεουδάρχης είναι ταυτόχρονα πολιτικός ηγέτης, δικαστής, δήμαρχος κοκ. Για ποια αστική δημοκρατία και κουραφέξαλα να μιλήσουμε; Το αφεντικό αποφάσισε και οι υποτελείς θα πρέπει να υπακούσουμε. Φυσικά προηγούνται και οι δημοτικές εκλογές ως φύλλο συκής.
Ο κύριος Βούρος βγήκε πρώτος στις εκλογές. Ο κύριος Γρετζελιάς, γνωστός για την υποστήριξη του σχεδίου Γρανίτσα, γνωστός για την διάλυση του προσφυγικού συνοικισμού (δεν έκανε ποτέ δεκτές τις εισηγήσεις υπεύθυνων και έμπειρων αρχιτεκτόνων για το πώς θα έπρεπε να ανασκευαστεί ο προσφυγικός συνοικισμός) έσπευσε να τον υποστηρίξει. Καθόλου παράξενο. Ήδη κυκλοφορεί στη Φιλαδέλφεια ωσάν να είναι αυτός ο δήμαρχος. Έχει κανείς την αμφιβολία ότι θα πατρονάρει τον άσχετο Βούρο, όπως ακριβώς έκανε και με την κα Γαϊτανά; Αυτός δεν διέλυσε και την δημοτική αρχή Γαϊτανά; Αμφιβάλλει κανείς για τις επιδιώξεις του; Δεν τον ξέρουμε οι Φιλαδελφειώτες;
Καταλαβαίνει κανείς ότι ο κύριος Βούρος είναι ένας εξόχως καθοδηγούμενος από μια ΠΑΕ αφενός, εξαρτώμενος αφετέρου από τον γνωστό κύριο Γρετζελιά.
Να μην αναφερθώ στα της ΑΕΠΙ. Είναι γνωστά τοις πάσι πώς οι ιδιοκτήτες παραπέμφθηκαν σε ανάκριση.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό της απόλυτης σήψης, εξάρτησης κλπ ο κύριος Βούρος αντιπαρατίθεται την Κυριακή με τον κύριο Βασιλόπουλο.
Το ερώτημα και το διακύβευμα είναι απλά: Έχει απομείνει στις Φιλαδελφειώτισσες και στους Φιλαδελφειώτες ελάχιστη αξιοπρέπεια να πούνε ένα βροντερό ΟΧΙ στην ΠΑΕ και στους κύριους Βούρο και Γρετζελιά; Έχουν μείνει ελάχιστα ίχνη αξιοπρέπειας στις Φιλαδελφειώτισσες και τους Φιλαδελφειώτες να αρνηθούν την ψήφο τους στον κύριο Βούρο, στον κύριο Γρετζελιά και τους συν αυτοίς;
Η απάντηση θα δοθεί την Κυριακή στις κάλπες. Και θα περιμένω με ενδιαφέρον την «απάντηση» των οικογενειακών φίλων και γειτόνων επί σχεδόν μια εκατονταετία.
*****
(*) Ο Μιχάλης Παπάζογλου είναι δικηγόρος