του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Γράφαμε προ ημερών ότι μια δημοτική Αρχή που έχει αποδείξει πολλαπλώς πως θυσιάζει τα πάντα στην πόλη, στο βωμό της επανεκλογής της, την καθιστά επικίνδυνη στην προσπάθειά της να γράψει την προφορική ιστορία της πόλης μας. Κι είχαμε προτείνει μια επιτροπή στην οποία θα μετάσχουν οι φορείς της πόλης και όσοι δημοτικοί συνδυασμοί της αντιπολίτευσης επιθυμούν, ώστε να διασφαλιστεί η αντικειμενικότητα και η αμεροληψία στην καταγραφή των μαρτυριών που θα μας κάνουν οι μεγαλύτεροι συμπολίτες μας.
Πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις, η δημοτική Αρχή έσπευσε να μας επιβεβαιώσει. Αντί να ξεκινήσει γρήγορα μια σειρά συνεντεύξεων με τους μεγάλους σε ηλικία συμπολίτες μας, με σκοπό να συλλέξει στοιχεία που δύσκολα θα ξαναβρεί όταν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αποβιώσουν, εκείνη διοργανώνει άλλη μια εκδηλωσούλα με "τσάι και συμπάθεια" όπου τρεις κατά τα άλλα πολύ καλοί συμποίτες μας θα πουν τις δικές τους αναμνήσεις.
Αυτό είναι το ζητούμενο της καταγραφής της ιστορίας της Νέας Φιλαδέλφειας και της Νέας Χαλκηδόνας; Χαλαρές συζητησούλες με θέμα "τι θυμάμαι";
"Μα", θα ρωτήσει ίσως κάποιος, "να μην γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις;". Απαντώ: Να γίνονται και να παραγίνονται. Αλλά αυτό ΔΕΝ μπορεί να εντάσσεται από τον δήμο σε μια ΣΟΒΑΡΗ (κι όχι αστειούλα, όπως αυτή που προσπαθεί ο κ. Βασιλόπουλος) προσπάθεια καταγραφής της τοπικής μας ιστορίας.
Ακόμα και σε αυτό το ζήτημα, όπως άλλωστε είχαμε προβλέψει, η παρέα του κυρίου Βασιλόπουλου αποδεικνύεται ανεπαρκής...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ