του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Όπως σας είχα πει, το παιδί είναι σε βαθύ κώμα. Μήνες τώρα, δεν δίνει σημεία ζωής. Χάπια, ενέσεις, μαλάξεις, τίποτα δεν φαίνεται να του κάνει καλό. Και πριν ήταν πολυ άρρωστο, από το καβούκι του έβγαινε όλο και πιο σπάνια, αλλά εδώ και τέσσερις μήνες έχει πέσει σε βαθύ κώμα. Δεν το ενισχύει, βλέπετε, και (κανένα) κόμμα. Μόνο ο δήμος κάνει ό,τι μπορεί...
Ο λόγος για ένα ακόμα blog, που εμφανίστηκε από το πουθενά, μόνο και μόνο για να υβρίσει και να λοιδωρήσει την "Αλήθεια". Αλήθεια, τον θυμάστε έναν "παρατηρητή"; Που εμφανίστηκε άουτ οφ δε μπλου, κι άρχισε να μας λέει τι κακοχρονονάχουμε είμαστε που δεν προσκυνάμε νυχθημερόν τον δήμαρχο Άρη Βασιλόπουλο; Κι έναν περφτερά, περιπτερά, κάπως έτσι, τον θυμάστε; Που έλεγε αστειάκια της πεντάρας, δείχνοντας πόσο πολύ πονάει τους πραγματικούς φασίστες η δημοσιογραφική κριτική; Αλήθεια, τα θυμάστε όλα αυτά;
Ε, ο "Παρατηρητής" καπούτ! Καπούτ τελείως δηλαδή, από τον Ιούλιο μήνα, όταν είχε κάνει μια ανάρτηση- περιβόλι, για τη "δεξιά πολυκατοικία που γέρνει" κι είχε μπλέξει εμένα, δημοτικό σύμβουλο της αντιπολίτευσης, το φέισμπουκ, μια σαλάτα, που προέκυψε από τρικυμία πολλών μποφόρ εν κρανίω.
Τέλος πάντων, η πρώτη γελοιότητα είναι που δημοσιεύεται στο εν λόγω (πρώην) blog, ή η τελευταία; Πάει, του αφιέρωσα περί τα 18 δευτερόλεπτα και μετά, τέλος.
Κι εκείνο, όμως, τέλος. Από τότε, μούγκα. Τουμπεκί ψιλοκομμένο. Λουκέτο ρε παιδί μου, πώς το λένε. Τέτοια ήταν η χρησιμότητά του που όσοι κατάλαβαν γιατί άρχισε να δημοσιεύει κείμενα (τρόπος του λέγειν...) άλλοι τόσοι κατάλαβαν ότι τα παράτησε. Κανείς δηλαδή.
Άλλο ένα "όργανο" αμελέτητων τύπων, που βλέπει το φως της δημοσιότητας ένα φεγγάρι και μετά το τρώει η μαρμάγκα της απαξίωσης, της αδιαφορίας του κόσμου, της περιθωριοποίησης.
Να περάσει ο επόμενος...
*****
Το συγκεκριμένο blog μετά το δημοσίευμα της 21 Ιουλίου, απλώς ανάρτησε μια αναδημοσίευση από ιστοσελίδα, στις 6 Οκτωβρίου...
.JPG)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ