Του Γιάννη Νικολή
Να διευκρινισθεί κατ’ αρχήν ότι η αποκομιδή των σκουπιδιών είναι μια δύσκολη και ανθυγιεινή εργασία. Είναι επίσης σαφές ότι πολύ δύσκολα θα προσφέρει ικανοποιήσεις και το κοινωνικό της κύρος είναι αρκετά χαμηλό. Όμως είναι και απολύτως απαραίτητη (οι κοινωνίες μας "δημιουργούν" σκουπίδια) και ως εκ τούτου κάποιοι απαιτείται να την εκτελούν (την αποκομιδή των σκουπιδιών).
Είναι επίσης βέβαιο ότι κανένας δεν θα την έκανε δωρεάν. Σε μια ελεύθερη αγορά, οι άνθρωποι που θα αναλάμβαναν αυτή την εργασία θα διαπραγματεύονταν μάλλον υψηλές αμοιβές... Όμως όταν η ανεργία είναι στο 30% του ενεργού πληθυσμού τότε δεν τίθεται θέμα διαπραγμάτευσης, δουλειά (που να πληρώνεται βέβαια) να είναι και ότι νάναι...
Και καθώς τα πράγμα είναι όπως παραπάνω περιγράφονται έρχεται το γνωστό πελατειακό ελληνικό "κράτος", το κράτος της ελληνικής Σοβιετίας να "παράσχει" τις σχετικές εκδουλεύσεις του. Να κατοχυρώσει την πελατεία του, στη συνέχεια να "λάβει" τις ψήφους τις πελατείας και να ακολουθήσει η εκλογή των "κοινωνικά" ευαίσθητων ινστρουκτόρων... που είναι γνωστό ότι ενδιαφέρονται για το "κοινό καλό" κλπ...
Το πρώτο που λένε είναι "Δεν θα αφήσουμε-εκχωρήσουμε την αποκομιδή των σκουπιδιών στους ιδιώτες". Γιατί άραγε; Μήπως διότι η καθαριότητα των πόλεων και η αποκομιδή των σκουπιδιών γίνεται με επάρκεια; Προφανώς όχι. Μια ελάχιστη ματιά στην καθαριότητα της Θεσσαλονίκης για παράδειγμα είναι επαρκής για να βεβαιώσει ότι η καθαριότητα είναι κάτω του μετρίου...
Και είναι κάτω του μετρίου διότι αυτοί που την πραγματοποιούν δεν έχουν ουσιαστικά κίνητρα να την κάνουν καλά. Οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για τις συμβάσεις τους... δηλαδή ενδιαφέρονται για την μονιμότητα της εργασίας τους δια νομοθετικών ρυθμίσεων βέβαια… και για την μετά 8 έτη μετάταξή τους σε άλλες θέσεις εργασίας… με βάση και πάλι τους "δίκαιους" νόμους του πελατειακού κράτους…
Αν όμως η διατήρηση της εργασίας ήταν εξαρτημένη από την ποιότητα της εργασίας, δηλαδή την επάρκεια της καθαριότητας και της αποκομιδής τα πράγματα θα ήταν προφανώς διαφορετικά.
Ας κάνουμε τον κόπο να φαντασθούμε την καθαριότητα μια πόλης με όρους ελεύθερης (και όχι κρατικίστικης) οικονομίας και αγοράς.
Σε τακτά χρονικά όρια γίνονται διαγωνισμοί για το ποια εταιρεία θα αναλάβει την καθαριότητα μιας πόλης και ποια την αποκομιδή των σκουπιδιών. Θα μπορούσαν να γίνονται και διαφορετικοί διαγωνισμοί για διαφορετικές περιοχές των πόλεων. Οι εταιρείες θα έχουν συγκεκριμένες υποχρεώσεις έναντι του εκάστοτε Δήμου και των Δημοτών, ως προς την ποιότητα της καθαριότητας και της αποκομιδής. Η μη ανταπόκριση στους όρους σημαίνει και μη καταβολή των σχετικών αμοιβών.
Να ρωτήσω τους εξυπνούληδες κρατιστές αλλά και τον κάθε καλόπιστο πολίτη. Τι θα συνέβαινε ως προς την καθαριότητα στην περίπτωση αυτή; Η απάντηση είναι ότι η πόλη θα έλαμπε. Και τι θα γινόταν αν η εταιρεία θα είχε υψηλότερη αμοιβή αν οι δημότες ήταν ευχαριστημένοι σε υψηλό βαθμό; Η πόλη θα άστραφτε...
Θα ήταν ακριβό κάτι τέτοιο; Ήδη υπάρχουν μελέτες που μιλούν για λύσεις αυτού του τύπου πολύ φθηνότερες και φυσικά πολύ καλύτερες.
Κι όμως η αθλιότητα των κρατιστών-κολεκτιβιστών και των γνωστών κρατικοπαρεμβατιστών υπέρμαχων του κοινού καλού μιλούν για την αντικοινωνική "προοπτική" της εκχώρησης της αποκομιδής των σκουπιδιών στους ιδιώτες. Και το χειρότερο είναι ότι μοιάζει να καταφέρνουν να πείθουν τους πολίτες ότι η αποκομιδή και η καθαριότητα των πόλεων είναι κακό να ανατεθεί στην ελεύθερη οικονομία. Εδώ έχουμε φθάσει…
Δηλαδή αυτό που είναι οικονομικότερο, πιο συμφέρον, αποτελεσματικότερο, ταχύτερο και που μπορεί να περιλάβει και την συμμετοχή των πολιτών δια της δήλωσης τους (πχ σε ένα τηλεφωνικό κέντρο) ως προς το βαθμό ικανοποίησης τους από την καθαριότητα της περιοχής τους δεν επιλέγεται. Αντ’ αυτού επιλέγεται η αποκομιδή των σκουπιδιών και η καθαριότητα των πόλεων από δημόσιους υπαλλήλους ή από συμβασιούχους οι οποίοι θέλουν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι... και οι οποίοι εντός 8 ετών θα μεταταγούν… και μετά θα υπάρχει έλλειψη προσωπικού… και νέοι συμβασιούχοι κοκ.
Η εικόνα είναι πλέον δεδομένη. Το πολιτικό προσωπικό, η υψηλή νομενκλατούρα, φτιάχνει νομοθετήματα δια των οποίων "εξελίσσονται" οι πελάτες της.
Στη συνέχεια (δια της εξέλιξης των πελατών) δημιουργούνται μεγάλες ελλείψεις προσωπικού οι οποίες καλύπτονται δια των προσλήψεων νέων πελατών με συμβάσεις αρχικά που στη συνέχεια θα γίνουν μονιμοποιήσεις… σε αγαστή συνεργασία με τους συνδικαλιστές… οι οποίοι βέβαια ενδιαφέρονται για τα εργασιακά δικαιώματα του κλάδου και όχι για την δική τους κοινωνική ανέλιξη… με την μετάταξή τους σε σχετικές άνετες και κυρίως "κύρους" θέσεις δηλαδή στην έκδοση χαρτιών… Ή την πραγματοποίηση "απαραίτητων" "επιβλέψεων" και άλλα ευτράπελα που το πελατειακό κράτος μαζί με το ανάλογο πελατειακό κράτος των Δήμων πραγματοποιεί διαρκώς…
Ας μην συνεχίσουμε, διότι το θέμα δεν είναι πλέον γιατί συμβαίνουν αυτά; Το θέμα είναι για ποιο λόγο δεν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που δεν αναδεικνύουν αυτές τις πραγματικότητες;
Για ποιο λόγο δηλαδή δεν εκφέρεται ένας σαφής και δυναμικός ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ που θα πει:
ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΟΜΙΣΗ ΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ. ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ-ΑΓΟΡΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ
Ή
ΌΧΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΗ ΟΜΗΡΙΑ ΑΠΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΣΤΕΣ που εμποδίζουν την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ.
Η απάντηση στο ανωτέρω ερώτημα, γιατί όλα αυτά δεν εκφέρονται έχει αρκετές διαστάσεις, όμως η βασική πλευρά της απάντησης βρίσκεται στην άγνοια των ιδεών της ελευθερίας. Αυτό δηλαδή που συμβαίνει είναι ότι δεν υπάρχουν αρκετοί πολίτες που να κατανοούν ότι όσο "δουλειές" όπως η αποκομιδή των σκουπιδιών ανατίθεται στο κράτος τόσο το χειρότερο…
Όμως για να μεταφερθούν οι ιδέες αυτές στην κοινωνία και τους πολίτες είναι απαραίτητο και κάτι ακόμη. Είναι απαραίτητος ένας πολιτικός φορέας που θα έχει κατανοήσει τις ιδέες της ελευθερίας και θα τις προτείνει στους πολίτες. Ένας φορέας που ξέρει να πει ότι όσο το κράτος αποκτά περισσότερες αρμοδιότητες, τόσο οι πολίτες γίνονται περισσότερο ανίσχυροι και τόσο πέφτει η ποιότητα ζωής τους.
Η δημιουργία αυτού του πολιτικού φορέα είναι μια αναγκαιότητα σήμερα. Και δεν πρόκειται να τον δημιουργήσουν ηγεσίες που δεν ξέρουν ούτε τα στοιχειώδη… θα τον δημιουργήσουν οι πραγματικά εργαζόμενοι της αγοράς που ξέρουν ότι λύσεις όπως αυτές που περιγράφτηκαν πιο πάνω είναι απολύτως εφικτές…Θα τον δημιουργήσουν άνθρωποι που κατανοούν ότι όλες αυτές οι κρατικίστικες αθλιότητες οδηγούν σε υποβάθμιση των πόλεων και της ζωής μας.
Καιρός να κινητοποιηθούν για το δικό τους συμφέρον αλλά και του καθένος….
* O Γιάννης Νικολής είναι Ψυχίατρος, Ψυχαναλυτής Ομάδας, Διδάκτωρ Ψυχιατρικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και ιδρυτής της Λέσχης Φιλελεύθερου Προβληματισμού στη Θεσσαλονίκη
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ