Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Η πολιτική απεχθάνεται τα κενά, αυτό είναι γνωστό. Κι όταν λέμε «κενά» εν προκειμένω, μιλάμε για την δημοτική αντιπολίτευση. Και το χειμώνα ήταν άφαντη, σε πολλές περιπτώσεις. Τώρα, που καλοκαίριασε είναι πραγματικά ανύπαρκτη. Κι ακόμα δεν μπήκε ο Αύγουστος, πού ‘ναι παχιές οι μύγες...
Την ίδια ώρα η διοίκηση του Δήμου κάνει τη δουλειά της, δηλαδή προωθεί τις επιλογές που εκείνη θεωρεί καλύτερες, τις επικοινωνεί στην πόλη και ήδη εισπράττει τη θετική ανταπόκριση των πολιτών, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης.
Δείτε για παράδειγμα, την προχθεσινή επιχείρηση στη Σάρδεων και τη Βρυούλων. Είναι μια στοιχειώδης υποχρέωση του δήμου, που όμως οι περίοικοι είχαν πολλά χρόνια να δουν. Ακόμα και τρία δεντράκια που φυτεύτηκαν, -και που προφανώς ΔΕΝ κάνουν τη διαφορά- επικοινωνήθηκαν από τη δημοτική αρχή και αξιολογήθηκαν από τους πολίτες- τρία δεντράκια αυτοί, τίποτα οι άλλοι. Ποιος κερδίζει; Για να μην αναφέρω τα μαθήματα μπάσκετ κλπ που διοργανώνει ο δήμος τα καλοκαίρια, και τα οποία παρέχουν μια μικρή ανακούφιση στους δεινά δοκιμαζόμενους συμπολίτες μας. Με τέτοιες πρωτοβουλίες η σημερινή δημοτική αρχή έρχεται κοντύτερα σε στρώματα πολιτών που δεν την ψήφισαν το 2014 και που δεν έχουν ιδεολογική και πολιτική συγγένεια μαζί της.
Ο Βασιλόπουλος, λοιπόν, κερδίζει, που σωρεύει στα θετικά του –με τον τρόπο που τα έκανε γνωστά στην πόλη και με την ανυπαρξία κάθε αντιλόγου από την αντιπολίτευση- το γκρέμισμα του Κενταύρου, την υπόθεση του νεκροταφείου (παρά το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται τελευταία) την επιβολή της νομιμότητας στο χώρο των υπαλλήλων του δήμου με τα πλαστά πτυχία, το «μάζεμα» των αυθαιρεσιών στη Σάρδεων και άλλα, που ίσως δεν τα έχω πρόχειρα τώρα, αλλά σίγουρα –αυτό έχει φανεί, πια- θα τα αξιοποιήσει την κατάλληλη περίοδο, παραμονές των επόμενων δημοτικών εκλογών.
Στον αντίποδα, τίποτα. Ακούω (και μετέχω, όταν καλούμαι σε) συζητήσεις που συγκλίνουν στην άποψη ότι "ένα- ενάμιση χρόνο νωρίτερα, θα βρούμε ένα καθαρόαιμο και θα πάμε να νικήσουμε τους ΣΥΡΙΖΑίους που τότε δεν θα θέλει να τους βλέπει κανείς".
Πεθαίνω κάθε αυγή, όπως θα έλεγε ο ποιητής (συγχωρέστε μου την ποιητική διάθεση αλλά είμαι σε φάση διακοπών...). Τίποτα πιο απολίτικο, τίποτα πιο μπακαλίστικο, τίποτα πιο ηττοπαθές. Και κυρίως, τίποτα πιο προσβλητικό για τους πολίτες. Τι εννοεί αυτή η αστεία (για να μην πω γελοία) άποψη;
Κατά τη γνώμη μου, υπονοεί το εξής: «να μην προλάβει ο Βασιλόπουλος κι οι δικοί του να καταλάβουν ποιος είναι απέναντι, να του ασκήσουν κριτική, να τον αποδομήσουν, αλλά να μην καταλάβουν κι οι πολίτες τίποτα από αυτά. Να πάνε ωραία- ωραία να μας ψηφίσουν, γιατί δεν θα θέλουν τον Άρη».
Πεθαίνω κάθε αυγή... Τέτοια σκεπτικά, τέτοιοι τύποι (καλοί φίλοι, ένιοι εξ αυτών, αλλά όχι άνθρωποι να τους εμπιστευθείς πολιτικά το μέλλον του τόπου) σκοτώνουν την πολιτική. Γεννούν άθελά τους την πολιτική απάθεια. Κι η πολιτική απάθεια είναι ο πρόδρομος της υιοθέτησης κάθε ακραίας φωνής, από όπου κι αν αυτή προέρχεται.
Αν άκουγα ΑΠΟ ΤΩΡΑ, κάποιους συμπολίτες μου να λένε ότι «θα βγούμε μπροστά με τον τάδε, ή θα αναδείξουμε τον επικεφαλής μας γρήγορα, και μετά θα φτιάξουμε ένα πρόγραμμα απέναντι από αυτό του Βασιλόπουλου και μετά θα το ζυμώσουμε στις γειτονιές και στις πλατείες, θα προκαλέσουμε τη διοίκηση να το αμφισβητήσει και θα έχουμε όλη τη χρονική άνεση να πείσουμε τους πολίτες ότι το δικό μας πρόγραμμα είναι το καλύτερο, κι όχι του Βασιλόπουλου» τότε ναι, αυτή τη δύναμη θα τη στήριζα μέσα από την Αλήθεια με όλες μου τις δυνάμεις. Γιατί, πώς να το κάνουμε; Καλός και άγιος ο Βασιλόπουλος, αλλά εμείς από εδώ Πάνους, Πρελορέντζους, εμμονικούς με την "Οχτωβριανή Επανάσταση" εν έτει 2019 (μη γελάτε) και ένα συνονθύλευμα αφώνων υπάκουων σε ό,τι πει ο αρχηγός, δεν πρόκειται όχι να στηρίξουμε, αλλά ούτε να αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Κάθε κολλημένος, ας αναλύει κι ας εφαρμόζει τα κολλήματα του σπίτι του, όχι στο δήμο.
Δυστυχώς, όμως, τέτοιους βλέπουμε στη διοίκηση. Τι να μας πει η διοίκηση, δηλαδή; Ότι αυτοί που μπαχάλεψαν κι έκαναν σαν τα μούτρα τους το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης φιλοξενήθηκαν στη ΦΕΑ και την άφησαν υπόδειγμα; Εγώ θα το πιστέψω, ότι έτσι έγινε. Μάλιστα. Την άφησαν υπόδειγμα. Ποιος, όμως, απαντά στο ερώτημα "ΓΙΑΤΙ φιλοξενήθηκαν στη ΦΕΑ αυτοί που μπαχάλεψαν το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης;". Με ποιο σκεπτικό, ας μας πει ο δήμος. Αλλά δεν μας λέει, γιατί πρέπει να χαϊδέψει τα αυτιά ων κολλημένων που νομίζουν ότι η νέα Οχτωβριανή Επανάσταση θα ξεκινήσει από το τρίγωνο στο παλιό τέρμα της πόλης μας (είπαμε ρε παιδιά μη γελάτε, συγκρατηθείτε). Γι αυτό σας λέω, πεθαίνω κάθε αυγή...
Αυτά βλέπουμε από τη διοίκηση κι εξίσου δυστυχώς, αυτή τη μπακαλίστικη, απολίτικη και προσβλητική για τους πολίτες συμπεριφορά εισπράττουμε από την αντιπολίτευση. Και πολύ φοβάμαι ότι θα κληθούμε –και ως πολίτες και ως μέσο ενημέρωσης- στις επόμενες εκλογές όχι να στηρίξουμε μια λύση στην οποία θα πιστεύουμε, αλλά να αναζητήσουμε στους τυφλούς, το μονόφθαλμο.
Καλές βουτιές...