Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Περίμενα μέρες να βρουν το ηθικό ανάστημα οι άνθρωποι του σωματείου εργαζομένων του δήμου να μου στείλουν την καταγγελία τους ,όπου ανέφεραν ονομαστικά την "Αλήθεια". Έστω για λόγους στοιχειώδους εντιμότητας, να ενημερωθεί ο καταγγελλόμενος. Ούτε αυτό το ελάχιστο ηθικό και πολιτικό ανάστημα δεν κατόρθωσαν να αποδείξουν ότι διαθέτουν. Την διάβασα σήμερα, πριν λίγο, στην (μη κατονομαζόμενη στην ανακοίνωση) ιστοσελίδα του Μάνου Καμπούρη.
Η ανακοίνωση αποτελεί μνημείο πολιτικής ηλιθιότητας. Πασιφανώς είναι γραμμένη από ανθρώπους που έχουν μείνει σε μιαν άλλη εποχή, που έχουν να ανοίξουν ένα βιβλίο από την εποχή που πήγαιναν σχολείο (κι εκεί, αν το άνοιξαν είναι ζητούμενο...) και πράγματι, μυρίζει έντονα ναφθαλίνη. Καμία σχέση, καμία επαφή με τη σημερινή πραγματικότητα. Οι άνθρωποι του σωματείου, κλεισμένοι στο κέλυφος που τους προσφέρει το ελληνικό δημόσιο, παριστάνουν -όπως ο δον Κιχώτης, αν έχουν ακουστά- τους "επαναστάτες" του γλυκού νερού. Αλλά, η αλήθεια είναι ότι παλεύουν με ανεμόμυλους. Τίποτα, μα τίποτα, ΜΑ ΤΙΠΟΤΑ από όσα προσπαθούν, δεν έχουν επιτύχει. Ούτε το παραμικρό. Δεν έχουν καταφέρει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ. Μόνο κάνουν ότι "αγωνίζονται" για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια των αφελών. Μετά από έξι χρόνια κρίσης, πόσους αφελείς νομίζουν ότι θα βρουν;
Εκεί, όμως που αποδεικνύουν ότι πραγματικά ζουν στον κόσμο τους, είναι η δήθεν "υπεράσπιση" της εργατικής τάξης. Ποιοι το κάνουν; Οι πιο προνομιούχοι -και μη ανταγωνιστικοί- από τους εργαζομένους: οι συνδικάλες. Την ώρα που εμείς φωνάζουμε, γράφουμε, παρεμβαίνουμε για τις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, για την έκρηξη της ανεργίας που φέρνει την Ελλάδα στην πρώτη θέση όλης της Ευρώπης, την ίδια ώρα οι πιο προστατευμένοι του ελληνικού δημοσίου, οι συνδικαλιστές, παριστάνουν τους "προστάτες" των άλλων εργαζομένων.
Ναι, εσάς φοβήθηκε το σύστημα και δεν απολύει δημοσίους υπαλλήλους. Αλλά για τις χιλιάδες εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, που έχασαν τη δουλειά τους κι είναι άνεργοι, ούτε λέξη. Εκεί τα "σοσιαλιστικά" αισθήματα των αυτόκλητων προστατών της "εργατικής τάξης" αμβλύνονται, ξεθωριάζουν, υποχωρούν. Το δημόσιο να υπερασπιστούν, αυτό τους υπαγορεύει ο αναχρονισμός που τους έχει κατακλύσει. Ποιος νοιάζεται για τους ανέργους του ιδιωτικού τομέα; Το κράτος, από κάπου θα βρει να δανειστεί, κάπως θα υπονομεύσει ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ τις επόμενες γενιές, για να συνεχίσει να καταβάλει τους μισθούς τους. Η πάρτη τους, τους νοιάζει, τίποτε άλλο
Αλλά, μήπως και τους εργαζόμενους στο δημόσιο τους υπερασπίζονται αποτελεσματικά; Ο Βασιλόπουλος προς τιμήν του έστειλε τις υποθέσεις των πλαστών πτυχίων στον εισαγγελέα. Είδε κανείς μια ανακοίνωση συμπαράστασης της πρωτοβουλίας του δημάρχου από το σωματείο; ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ, ή αντίθετα, ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΠΑΠΙΑ, στηρίζοντας (τουλάχιστον..) με τη στάση τους, την πλαστογράφηση τίτλων, προκειμένου κάποιος να μπει ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ στο δήμο ως εργαζόμενος; Ας στείλουν λοιπόν, στον ηλεκτρονικό Τύπο (όχι σε μένα, είναι γνωστή η φασιστική τους αντίληψη να στέλνουν ενημέρωση μόνο σε όποιον τους γλύφει. Τους την χαρίζω) ας στείλουν, λέω, ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ που εξέδωσαν ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΣΩΝ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΑΝ ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΤΟΥΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ- ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ.
Δεν υπάρχει. Ούτε μία. Γιατί οι συνδικάλες του δημοσίου (εν προκειμένω του δήμου) μέχρι εκεί μπορούν: Να υπερασπίζονται ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ, ΕΝΑΝΤΙΟΝ των υπολοίπων εργαζομένων που και νόμιμοι είναι και ευσυνείδητα εργάζονται, και να γράφουν (οι συνδικάλες) αστεία κείμενα που προκαλούν γέλιο για να επιτίθενται σε όποιον δεν τους γλύφει. Έτσι εννοούν την "προστασία των συμμερόντων της εργατικής τάξης". Να καλύπτουν πλαστογράφους.
Για ένα είμαι βέβαιος: Δεν ντρέπονται καθόλου. Μα καθόλου!
ΥΓ. Και μην ξεχνιόμαστε: Επαναστάτες με το αζημίωτο. Περιφρονούν την απεργία, και προτιμούν την κατάληψη: Η διαφορά είναι ότι στην πρώτη χάνουν το μεροκάματο, ενώ στη δεύτερη όχι. Επαναστάτες της τσεπούλας τους. Αυτοί είναι!