Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Με τη βοήθεια του facebook, βρεθήκαμε ξανά με κάποιους από τους συμμαθητές μου στο 1ο Λύκειο Νέας Φιλαδέλφειας (απόφοιτοι 1981 και παρακαλώ να λείπουν τα σχόλια για την ηλικία μας). Ξεκινήσαμε δυο- τρεις, μετά πέντε και τώρα έχουμε ξεπεράσει τους δέκα -μιλάμε ΜΟΝΟ για το Γ4, όχι για όλη την (τότε) τρίτη Λυκείου.
Αναπόφευκτα, έρχονται στο μυαλό εκείνα τα υπέροχα, ξένοιαστα, μοναδικά χρόνια της σχολικής μας ζωής. Ξεκινούσα, θυμάμαι, από τη Μαιάνδρου που ήταν το πατρικό μου, ανέβαινα την Τυάννων, έστριβα στην Αγκύρας και έφτανα στην πλατεία Κωνσταντινουπόλεως. Καλημέριζα τον κύριο Θύμιο στα "Βαρδούσια", μετά τον κ. Παπαδόπουλο, τον βιβλιοπώλη, έλεγα ένα "γεια" στον περιπτερά στην άκρη του σχολείου και... τσουπ, δρασκέλιζα την πόρτα του δημοτικού κι έμπαινα στη μεγάλη αυλή. Μερικές φορές, για αλλαγή, ανέβαινα τη Φλαβιανών και στην Αγκύρας έστριβα δεξιά (αφού πρώτα χαιρετούσα τον κύριο Γρηγόρη Τουρφαντόγλου και μετά τον κύριο Βύρωνα Λουκιδέλη, και τους δυο πάντα, να κρατάμε ισορροπίες), περπατούσα την Αγκύρας μέχρι τη Δαβάκη και μετά ανέβαινα προς τα επάνω για να μπω στο σχολείο από την πόρτα του Γυμνασίου.
Γιατί τα γράφω αυτά; Διότι δεν υπάρχει πια η "οδός Αγκύρας". Η ζωή εξελίσσεται και αποφασίστηκε πριν από κάμποσα χρόνια να μετονομαστεί σε οδό Γεωργίου Παπανδρέου. Με ένα αντίστοιχο σκεπτικό η οδός Ραιδεστού μετονομάστηκσε σε Σάββα Σταματιάδη και... δεν θυμάμαι πώς έλεγαν την οδό που μετονομάστηκε σε Σάββα Σαββίδη... Για βοηθήστε λίγο, στα σχόλια...
Έτσι, όσο περνούν τα χρόνια, και νέες ανάγκες να τιμήσουμε πρόσωπα κι ονόματα δημιουργούνται, αντίστοιχα πάνε πιο πίσω, ίσως χάνονται κιόλας, παλαιότερες ονομασίες οδών, που σε άλλες εποχές μας θύμιζαν πολλά...
Αλλά η ιστορία δεν μπορεί να υπακούει σε διαστάσεις επισκαιρότητας. Έτσι, η ενοποίηση των δήμων Φιλαδέλφειας και Χαλκηδόνας, άνοιξε παράθυρο ευκαιρίες και στην ονοματοδοσία των δρόμων. Το θέμα έφερε στο δημοτικό συμβούλιο ο συνδυασμός Ζούμε Μαζί με τον Απόστολο Κόντο, το Νίκο Παπανικολάου και τον Κώστα Ντάτση, πυο μας ενημέρωσε ότι στις δυο πρώην ξεχωριστές πόλεις, υπήρχαν κοινά ονόματα, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε δεκαοκτώ διπλά ονόματα οδών.
Το Ζούμε Μαζί διατύπωσε κάποιες προτάσεις, που μπορούν να χρησιμεύσουν ως αφετηρία διαλόγου. Το σημαντικό είναι ότι πρέπει να αποκαταστήσουμε την ιστορική μας μνήμη εκεί που έχει αμβλυνθεί. Ας δούμε μαζί τις προτάσεις της παράταξης Κόντου:
