Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Γράφαμε πριν λίγες ημέρες (δείτε το σχετικό κείμενο εδώ) ότι η υπόθεση του κυλικείου του νεκροταφείου έχει περιπλεχθεί. Κατά την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων και μέχρι της εκδόσεως της αποφάσεως, ο επιχειρηματίας στον οποίο κατακυρώθηκε ο διαγωνισμός (μόνο αυτός παρέστη) πέτυχε να πληρώνει αντί για 13000 ευρώ, μόνο 5.000 ευρώ μηνιαίως. Φυσικά θα περιμένουμε την απόφαση της Δικαιοσύνης, ωστόσο το ζήτημα είναι ότι ο ανταγωνισμός του κυλικείου του νεκροταφείου με τα αντίστοιχα μαγαζιά που έχουν ανοίξει πέριξ του νεκροταφείου, οδηγεί τον επιχειρηματία που πήρε το κυλικείο σε ασφυξία.
Τα πράγματα, τώρα, είναι ξεκάθαρα. Εάν το μίσθιο κατακυρωθεί στις 5.000 ευρώ, ο μεν διαγωνισμός -έστω και με έναν παρόντα- μετατρέπεται σε φαρσοκωμωδία, καθώς οποιοσδήποτε μπορεί να πει ότι με ένα τέτοιο μίσθιο θα μπορούσε εκείνος (ο "οποιοσδήποτε") να κερδίσει το διαγωνισμό και να εκμεταλλευτεί το κυλικείο. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι κυρίως αυτό. Το πρόβλημα είναι ότι για μια ακόμα φορά, οι κακοί χειρισμοί από τον δήμο (υπογραμμίζω τη ΔΙΑΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΗ επιτροπή) φέρουν ως μόνο ζημιωμένο το δήμο. Γιατί;
Να σας πω: Με 5.000 ευρώ ο επιχειρηματίας του κυλικείου θα κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, καθώς οι απέξω έχουν πολύ μικρότερα λειτουργικά έξοδα, άρα μπορούν να ρίξουν τις τιμές. Άρα ή ο μέσα θα ζητήσει ακόμα μεγαλύτερη μείωση (μένει να δούμε πώς θα αντιμετωπίσουν σήμερα στο δημοτικό συμβούλιο την απόφαση για 5000 ευρώ, έστω και προσωρινά) ή θα υποχρεωθεί να βρει μια ισορροπία με τους έξω. Μια ισορροπία μεταξύ τους, ώστε να μείνουν όλοι ζωντανοί ως επιχειρήσεις. Αυτό στη γλώσσα της αγοράς λέγεται "καρτέλ". Δηλαδή, διατηρούν κατόπιν συνεννόησης υψηλές τιμές, ώστε και ο μέσα να "βγαίνει" επιχειρηματικά, αλλά και οι έξω.
Εκεί θα πάμε, θα το δείτε. Σε λίγο, ο καφές στο κυλικείο θα έχει 3 ή και 4 ευρώ, ο δήμος θα παίρνει μόλις 5.000 ευρώ, όλοι θα φωνάζουν για δήθεν "περίεργες σχέσεις του δήμου με τον επιχειρηματία", αλλά στην πράξη θα λειτουργήσει το καρτέλ, γιατί ο ανταγωνισμός που θα μείωνε τις τιμές δεν συμφέρει κανέναν, ούτε τον μέσα (καθώς θα γράφει ζημιές), ούτε τους έξω (που θα έχουν μειωμένα κέρδη).
Αλλά αυτά για όσους ψηφίζουν στο δημοτικό συμβούλιο αβασάνιστα και χωρίς να σκεφτούν πώς θα εξελιχθεί η ψήφος τους, είναι ψιλά γράμματα. Η ζωή τους έχει προ πολλού ξεπεράσει, έχει τους δικούς της κανόνες και τους επιβάλλει σε όλους.-