Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Η υπόθεση του κυλικείου του νεκροταφείου είναι ακόμα μια περίπτωση, από την οποία φαίνονται τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα όσων διοικούν, ή θέλουν να διοικήσουν το δήμο μας. Πρώτα, ας θυμηθούμε τα γεγονότα:
Το κυλικείο του νεκροταφείου ήταν ένα παράνομο κτίσμα. Η κακή εκτίμηση των πραγμάτων –ή η μεγαλομανία, διαλέξτε και πάρτε, θυμηθείτε και το περίφημο «Παγκόσμιο» Πολιτιστικό Ίδρυμα, το ΠΠΙΕΔ, για να δείτε τη μεγαλομανία- οδήγησε τους τότε διοικούντες το δήμο να ενοικιάσουν το κυλικείο έναντι του εντελώς εξωπραγματικού και υπέρογκου ποσού των 28.000 ευρώ το μήνα! Κι από τη δική του πλευρά, ο επιχειρηματίας που το νοίκιασε, ή έκανε επίσης λάθος υπολογισμούς, ή εξ αρχής ήθελε να φεσώσει το δήμο, όπως έκανε στην πορεία.
Τα υπόλοιπα, λίγο- πολύ, τα ξέρουμε. Η σημερινή διοίκηση απέβαλε τον επιχειρηματία λόγω χρεών από το κυλικείο, το νομιμοποίησε ως κτίσμα, και μετά προχώρησε σε δημοπρασία για νέον ενοικιαστή.
Από 28.000 ευρώ, η δημοπρασία κατέβηκε θεαματικά στις 10.000 ευρώ. Έγινε και μια διαπαραταξιακή επιτροπή για να μην έχουμε γκρίνιες, και τελικά το κατακύρωσε στις 12.000 ευρώ. Θυμίζω ότι στο δημοτικό συμβούλιο υπήρξαν γκρίνιες για πολύ μικρό μίσθωμα, χωρίς όμως αυτές οι γκρίνιες –ούτε και η πρόταση της διοίκησης- να συνοδευτούν από μια υποτυπώδη, έστω, μελέτη βιωσιμότητας. Ότι του φανεί του Λωλοστεφανή, που λέει ο λαός μας, το βάζει ως ελάχιστο. Είτε διοίκηση είναι, είτε αντιπολίτευση.
Αποτέλεσμα; Ήδη από τους πρώτους μήνες ο νέος ενοικιαστής δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα, κι ένα ακόμα «φέσωμα» του δήμου φαίνεται ολοένα και πιο πιθανό. Γιατί άλλοι επιχειρηματίες –μεταξύ αυτών και ο πρώην του κυλικείου- έπιασαν καταστήματα έξω, αλλά κοντά στο νεκροταφείο με εξαιρετικά μικρό ενοίκιο, πράγμα που τους επιτρέπει να «κτυπούν» τις τιμές και να οδηγούν τον επιχειρηματία που σήμερα νοικιάζει το κυλικείο, σε ασφυξία.
Γιατί συνέβησαν όλα αυτά; Το γράψαμε, ήδη. Διότι καμία προεργασία και μελέτη βιωσιμότητας, δηλαδή στοιχειώδη πράγματα για το άνοιγμα και της πιο μικρής επιχείρησης στην αγορά, δεν πραγματοποιήθηκε για το κυλικείο. Πόσο θα ζητήσει ο δήμος; Γιατί; Πώς θα «βγει» ο επιχειρηματίας, ώστε να πληρώνει και το ενοίκιο; Τίποτα από αυτά δεν έκανε η διοίκηση του δήμου, αλλά και τίποτα από αυτά δεν πρότεινε ή δεν πίεσε να γίνουν, και η αντιπολίτευση. Αντίθετα, φωνές μέσα στην αντιπολίτευση έλεγαν ότι το ενοίκιο είναι «πολύ χαμηλό». Πολύ χαμηλό ως προς τι; Ως προς τις 28.000 που οδήγησαν σε φέσωμα του δήμου; Ως προς τις δικές τους «απόψεις» περί του πόσα θέλει ο δήμος από τον ενοικιαστή του κυλικείου; Ως προς τι ήταν «πολύ χαμηλό» το ενοίκιο που ζήτησε η διοίκηση; Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να μας πει.
Τίποτε καλό δεν προμηνύει η υπόθεση του κυλικείου του νεκροταφείου. Ούτε οι κλειστές πόρτες, ούτε οι «πλάτες» στο νέο ενοικιαστή μπορούν να ανακόψουν τους νόμους της αγοράς. Οι απ’ έξω έχουν πολύ, πάρα πολύ μικρότερα λειτουργικά έξοδα, και συνεπώς ρίχνουν τις τιμές, περιμένοντας τον από μέσα να πάψει να αντέχει και να καταρρεύσει.
Και μετά, όλοι θα τρέχουν αλαλιασμένοι, κι οι μεν θα κατηγορούν τους δε. Παλιά τους τέχνη, κόσκινο...