Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Μια απίστευτη, αχαρακτήριστη, πρωτοφανής απρέπεια συντελέστηκε χθες στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Φιλαδέλφειας- Χαλκηδόνας. Μια απρέπεια που αν δεν ανακληθεί δημοσίως με ρητό και κατηγορηματικό "συγνώμη" του προέδρου του σώματος Γιώργου Πάνου, θα παραμείνει μόνιμο στίγμα όχι μόνο για τον συγκεκριμένο δημοτικό παράγοντα, αλλά για ολόκληρο το δημοτικό συμβούλιο.
Ας γράψω πρώτα τι συνέβη, καθώς και στη χθεσινή συνεδρίαση, δεν παρέστησαν περισσότεροι από ΤΡΕΙΣ (3) πολίτες της πόλης, δηλαδή οι συνεδριάσεις του είναι ΠΛΗΡΩΣ ΑΔΙΑΦΟΡΕΣ για το σύνολο της τοπικής μας κοινωνίας. Τι συνέβη, λοιπόν: Στην αρχή της συνεδρίασης, μετά τις ανακοινώσεις του κ. δημάρχου -στις οποίες θα επανέλθω με άλλη ανάρτηση- ζήτησε και πήρε το λόγο ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης Λύσσανδρος Γεωργαμλής ο οποίος πρότεινε να τηρήσει το δημοτικό συμβούλιο ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Γιώργου Λιόση, που απεβίωσε πριν από περίπου ένα μήνα. Ακολούθως, o Απόστολος Κόντος πρότεινε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των τριών παληκαριών που χάθηκαν στο Αιγαίο και μετά, ο αντιδήμαρχος Νίκος Ανανιάδης πρότεινε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των προσφύγων που χάνουν τη ζωή τους στο Αιγαίο.
Και πώς απάντησε ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου; Στον μεν κ. Ανανιάδη είπε «μιαν άλλη φορά θα τηρήσουμε ενός λεπτού σιγή για τους πρόσφυγες» (δηλαδή ποιος ασχολείται με αυτούς...), επέλεξε να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή για τους τρεις που έχασαν τη ζωή τους στο ελικόπτερο στην Κίναρο, και ΑΡΝΗΘΗΚΕ να τηρήσει ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Γιώργου Λιόση. Μάλιστα, εξέφρασε και την άποψή του για το Λιόση (λες και τον ρώτησε κανείς) λέγοντας ότι ο εκλιπών «ήταν ένας σημαντικός συμπολίτης μας όπως και εκατοντάδες άλλοι». Και δεν είχε καν την ελάχιστη πολιτική οξύνοια, να τηρήσει ενός λεπτού σιγή για όλες μαζί τις προτάσεις, και να τελειώνουμε.
Πρόκειται για πρωτοφανή, εξευτελιστική, αδιάντροπη απρέπεια στη μνήμη ενός ανθρώπου που, θέλουμε δεν θέλουμε, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πόλη μας τα τελευταία πολλά χρόνια, εκ μέρους του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου, μόνο και μόνο επειδή ο Γιώργος Λιόσης δεν ΕΓΛΕΙΦΕ την παράταξη στην οποία είναι ενταγμένος ο Γιώργος Πάνος!
Πόση μικροπρέπεια, πόσοι τόνοι προσωπικού κόμπλεξ, πόση απανθρωπιά και έλλειψη σεβασμού όχι σε ένα πρόσωπο, αλλά σε έναν νεκρό μπορεί να κρύβεται μέσα σε κάποιον, ώστε αυτός να αρνηθεί ενός λεπτού σιγή, εξήντα δευτερόλεπτα; Πόσο χαμηλά ένστικτα μπορεί να έχει κανείς ώστε να βάλει τις τοπικές μικροδιαφορές μας πάνω από τη μνήμη ενός πεθαμένου ανθρώπου; Τι ντροπή για αυτή την πόλη των προσφύγων, για αυτή την πόλη του ανθρωπισμού και του σεβασμού στον αγώνα του διπλανού, τι ντροπή, τι ευτελισμός, τι κατάντια να έχει πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου τον Γιώργο Πάνο, ο οποίος πήρε αυτή την κατάπτυστη απόφαση.
Ελπίζω κι εύχομαι ειλικρινά, όταν το βλέπετε στο δρόμο να τον δείχνετε με το δάκτυλό σας και να λέτε «Να, αυτός είναι που αρνήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη ενός πεθαμένου, μόνον και μόνο γιατί δεν συμφωνούσε με αυτά που άλλος έγραφε όσο ζούσε».
Βαθιά ανάσα.
Πάμε πιο κάτω.
Στο ίδιο θέμα.
Δεν μάσησα ποτέ τα λόγια μου, δεν θα τα μασήσω και τώρα. Κανένα, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΝΕΝΑ από τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου δεν είναι ανεύθυνο ενώπιον αυτής της σοκαριστικής απόφασης του προέδρου. Από έναν ευφυή, πολιτικό, ευαίσθητο άνθρωπο όπως ο Άρης Βασιλόπουλος περίμενα να παρέμβει ΑΜΕΣΩΣ και να επιβάλει την de facto ακύρωση της επαίσχυντης απόφασης Πάνου. Από τον επίσης ευαίσθητο αντιπρόεδρο του σώματος Χρήστο Κοπελούσο, περίμενα να ξεσηκωθεί, να φωνάξει, να αντιδράσει, να δείξει ότι ο ανθρωπισμός κι η μνήμη ενός νεκρού είναι πάνω από τις απόψεις και τις αποφάσεις οιουδήποτε. Από όλα τα μέλη της Δύναμης Πολιτών, ανέμενα μια αντίδραση ανθρωπιάς και σεβασμού σε έναν νεκρό. Δεν είδα τίποτα. Τί-πο-τα.
Αλλά τίποτα δεν είδα κι από την αντιπολίτευση. Ο Γεωργαμλής που έκανε τη –σωστή- πρόταση, δεν είπε ΟΥΤΕ μια λέξη για την πρωτοφανή απόρριψη. Όλη η υπόλοιπη αντιπολίτευση που –στη μεγάλη πλειοψηφία της εκκλησιάζεται, συνωστίζεται στο σολέα, χειροφιλεί σε κάθε ευκαιρία τους ιερωμένους και σταυροκοπιέται πολλάκις ενώπιον του εκκλησιάσματος-, δεν κατάλαβε, άραγε, την προσβολή στη μνήμη ενός νεκρού, όταν κάποιος αρνείται να τηρήσει ενός λεπτού σιγή, όπως προτάθηκε; Κανείς δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να διαμαρτυρηθεί; Ούτε ένας;
Σε μια πόλη με την ιστορία της Φιλαδέλφειας και της Χαλκηδόνας, που ευτύχησε να έχει προέδρους υψηλών ηθικών στάνταρντς και πολιτικής ευπρέπειας όπως (για να θυμηθώ την τελευταία δεκαετία) το Μάνο Βατίδη και το Γιώργο Παπακώστα, σε μια τέτοια πόλη όπως η δική μας, η στάση του Γιώργου Πάνου ενώπιον της πρότασης για ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Γιώργου Λιόση, καταγράφεται ως η μελανότερη στις συνεδριάσεις ΟΛΩΝ των δημοτικών συμβουλίων και μια από τις μελανότερες στην ιστορία της πόλης. Γιατί το αυτονόητο είναι ότι σε αυτή την τήρηση ενός λεπτού σιγή, δεν δείχνει κανείς την ορθότητα των κινήσεων και των επιλογών του πεθαμένου, αλλά τη δική του, την προσωπική του ανθρωπιά και σεβασμό σε έναν νεκρό.
Περιμένω να δω εάν στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, βρεθεί ΕΣΤΩ ΚΙ ΕΝΑ μέλος του να ΞΑΝΑΘΕΣΕΙ την πρόταση για ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Γιώργου Λιόση. Και να δω την αντίδραση του δημάρχου, του προέδρου, κι όλων των μελών του σώματος. Περιμένω να δω αν θα βρεθεί ΕΣΤΩ ΕΝΑΣ που θα προσπαθήσει να ξεπλύνει, όσο ξεπλένεται, αυτός ο συλλογικός λεκές πάνω στο σώμα και τα μέλη του. Για να μη μείνει ανεξίτηλος...
Για να δω...
**********
ΥΓ. Το έγραψα στα σχόλια, το ξαναγράφω κι εδώ: Επειδή σε αυτό το θέμα η παράλειψη είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, να προσθέσω στο κείμενό μου ότι απόντες από τη συνεδρίαση (άρα τα όσα αναφέρονται περί έλλειψης αντίδρασης δεν τους αφορούν) ήταν οι: Λευτέρης Αντωνόπουλος, Γιώργος Καλύβης, Γιώργος Αράπογλου, Δημήτρης Κανταρέλης, Λευτέρης Πλάτανος, Νίκος Παπανικολάου (προσήλθε αργότερα), Κώστας Ντάτσης (προσήλθε αργότερα), Έφη Γαϊτανά (προσήλθε αργότερα), Βάσω Αγαγιώτου και Αντωνία Αναγνώστου (προσήλθε αργότερα). Εάν μου διαφεύγει κανείς, θα τον προσθέσω αργότερα.